zondag 30 december 2012

Mijn Tante Hildekes

Eerst was er onze huispop. Cozette & Celest kozen voor een 'mommy-look-a-like', een Amelieke dus zou het worden: lange donkerblonde haren mèt froufrou en mascara-wimpers. 

pop Amelie

We waren het er unaniem over eens: voor een eerste tante Hildepop-versie was ze geslaagd, alleen die haren, hé. Veel te onstuimig, niet in bedwang te krijgen.

* * *

Toen begon ik vol frisse moed aan versie twee. Een tante Hildeke voor mijn metekindje Juliette. Een Julietteke dus. Lange haren zonder frou en mèt grote, ronde meisjesogen. Ik ging voor de vlechtjes-versie, want dit zou ik veel beter gestyled krijgen, dacht ik.

pop Juliette

Inderdaad. Juliette haar haren zien er 'getemd' uit, in vergelijking met die van Amelie. Tè getemd, als je het mij vraagt: achteraan heeft Julietteke een volledig kapsel, maar bovenop haar hoofdje zie je haar schedeltje erdoor priemen. Niet mooi en alles behalve flatterend.

Nu is mijn vraag: wat doe ik verkeerd met die pruikjes? Waarom is dat ene kapsel zo dik en warrig, en is het vlechtenmeisje zo kalend? Iemand tips voor mij? Tante Hilde?

* * *

Amelie en Juliette kijken uit naar jullie raad...


vrijdag 28 december 2012

Secret Santa deel 2 - wat ik verstuurde


Mijn Secret Santa-pakketje vertrok naar
een 23-jarige studente psychologie,
uniek in haar soort,
die:

graag cadeautjes krijgt omwille van de mooie verpakking alleen al










creatief bezig is, en langzaam maar zeker de naaimicrobe te pakken krijgt










houdt van mooie juweeltjes








beautyblogs volgt en graag nieuwe productjes uitprobeert









er samen met vriend-lief een magnetenverzameling op nahoudt

De kadookes, zorgvuldig uitgezocht en ineen gestoken, 
verdwenen in een doosje en vertrokken richting bestemmeling



 Als alles meezit, zou het pakketje vandaag arriveren. 
Benieuwd wat deze fille unique ervan zal vinden.

donderdag 27 december 2012

Our Hipstamatic year 2012

IMG_1734IMG_1302IMG_0551IMG_0555IMG_0579IMG_0586
IMG_0592IMG_0636IMG_0650IMG_0663IMG_0670IMG_0672
IMG_0684IMG_0714IMG_0722IMG_0733IMG_0829IMG_0857
IMG_0861IMG_0892IMG_0897IMG_0909IMG_0927IMG_0942
Our Hipstamatic year 2012, a set on Flickr.

Secret Santa deel 1 - wat ik kreeg

Lang voordat ik mijn Secret Santa-pakje klaar had voor verzending, arriveerde er een dikke enveloppe voor mij. Er kwamen wel 4 (!) kadootjes tevoorschijn, die ik plichtsbewust onder de kerstboom drapeerde, wachtende op Kerstdag...






Er zat een leuk gestempeld kaartje bij - mijn Secret Santa was niemand minder dan... Nowelja.

Er kwamen ontzettend leuke, handgemaakte presentjes uit de mini-pakjes:




  • voor Celest een mooie bow tie in retro bloemenstofje (echtgenoot is er van plan mee oudjaar te vieren, dus ga ik even nog een velcrootje verplaatsen :-))
  • voor Cozette een gehaakte strikjesbroche in het mooiste rood
  • voor mezelf een gefiguurzaagde snorrenbroche; om romantische bloesjes toch een tikkeltje stoer en stout te maken
  • voor Oscar een kwijlslab in de zachtste tricot met scandinavische print



We zijn er ontzettend blij mee allemaal. Dankjewel, lieve Secret Santa !!


(Oh ja, de Pink Poodle kreeg ik van m'n zus voor Kerst en komt van Wonderwall.)

dinsdag 18 december 2012

Kids @ Home #3 - Efficiëntie in de wasplaats

Hoe verwerk je dag-in-dag-uit die bergen vuile was? 

Eenvoudig, door je efficiënte zelve door te trekken tot in de wasplaats:

Je koopt leuke wasmanden, bij voorkeur verschillend van kleur*, en plaatst ze op een - voor elk gezinslid - toegankelijke plaats. 
(*mijn wasmanden zijn nagenoeg identiek, hetgeen de besluitvorming onder puntje 5 (zie hieronder) wel wat bemoeilijkt)



Je traint je gezinsleden in het: 
  1. detecteren van een te wassen kledingstuk
  2. legen van de eventueel aanwezige zak(ken) (o wee degene die het papieren zakdoekje heeft laten zitten)
  3. binnenste buiten keren van het kledingstuk
  4. detecteren van de kleur van het textiel
  5. deponeren in het juiste mandje
Er is een mandje 'wit', een mandje 'licht', een mandje 'fel', een mandje 'donker' en een mandje 'zwart'.

Je kiest een mandje uit (bij voorkeur goed vol), vist er de kookwasjes, de wollekes en zijdekes van tussen, pakt nog even de hardnekkige vlekken aan, en gooit het boeltje in de wasmachine.



Kinderkleertjes stop ik niet graag in mijn droogkast (ze groeien er al snel genoeg uit), dus investeren in een lange waslijn is ook mooi meegenomen.

* * *

Nu nog zoeken naar een efficiënte manier van plooien, strijken en weer in de juiste kleerkast doen belanden, en we krijgen er weer bèrgen vrije tijd bij... (ahumm)

Iemand tips??




zaterdag 20 oktober 2012

Kids@Home #2 - de magische wand



Help, daar is een bom ontploft !!


Panikeer vooral niet :

Je sluit de magische wand


en de rust in je hoofd keert terug. 


En als de wand weer openschuift :

is elk spul & prul op z'n eigenste plekje beland. 

Handig, heel erg !


PS: met rondslingerend grut weet men ook wel raad :




zaterdag 22 september 2012

Kids@Home #1 - étagère anders bekeken

Velen zijn van mening dat, eens je kids hebt, je huis er niet meer stijlvol en mooi kan uitzien.

Daar ben ik het niet mee eens.

Oké, ik geef het toe, als de kinderen van "we gaan op reis" spelen en ze versjouwen alle poppen, buggy's, dekens, poppenkleertjes èn keukenspullen van de speelkamer naar de woonkamer, dan ziet onze leefruimte er even niet erg opgeruimd uit. Maar als even later alles weer in de juiste doos, op het juiste rek en de juiste plek teruggeschoven is, zie ik toch steeds weer 'dat het goed is'.

"In een huis moet er geleefd worden",  hoor je heel vaak zeggen. En dat is juist. Maar het ene sluit het andere niet uit. Als je kinderen rondlopen hebt, kàn het niet anders dan dat je je huis daarnaar inricht. Maar met een beetje creativiteit en denkwerk kan je hele leuke dingen 'kidsproof' én tegelijkertijd 'stylish' in je interieur integreren.

Graag deel ik mijn ideeën hierover en  daarom lanceer ik de rubriek "Kids@Home". Het is mijn bedoeling om op geregelde tijdstippen een nieuwe post te posten. Stilletjes hoop ik dat ook andere bloggers de Kids@Home-rubriek gaan overnemen in hun blog... 

*
Van een creatieve vriendin kreeg ik maanden geleden deze prachtige étagère cadeau. Zij had hem zelf ontworpen en ineen gestoken als etalagestuk voor het tentoonstellen van haar eigen juwelenlijn, maar bij haar thuis had ze er geen mooi plaatsje voor.

Ik plaatste het pronkstuk op onze houten tafel, en het komt er ongelooflijk tot zijn recht.



Nu is onze drie-meter-lange houten tafel "the place to be" in ons huis. Er wordt aan gegeten, gedronken, gekoffiekletst, gewerkt en gecomputerd. Heel vaak ook zitten de kinderen aan de tafel te tekenen, kleuren, knippen en plakken.

Als de kids willen verven, kleuren met stift of plakstiften, ben ik liever dicht in de buurt om alles wat in goeie (lees: enigszins propere) banen te leiden. Dat knutselgerief zit dan ook mooi opgeborgen in de kast, en het komt er pas uit als ik het beslis. :-)

Van kleurpotloden heb ik nu niet zo'n schrik. Daarom vind ik het wel handig dat de kids met hun potloden aan de slag kunnen van zodra zij daar zin in hebben.

Ergens op het net (maar vraag me niet wààr) kwam ik dit ideetje tegen. Temidden onze keukentafel pronkt daar nu de potlodentoren: stijlvol èn kindvriendelijk.







donderdag 13 september 2012

Hèt ultieme stuk speelgoed

Bijna 2 jaar geleden kreeg Cozette van een goeie vriendin een  - eenvoudig - wit kartonnen huisje kado, de casa van kidsonroof .

Het huisje staat in de speelkamer, en de kinderen spelen er elke dag in of rond of op of... Het werd al eens volledig gewascood en daarna systematisch beplakt met tekeningen, kleursels, hello-kitty-stickers en 'meesterwerken' allerhande. Om de zoveel tijd worden 'Bob en Wendy' op het huisje losgelaten en wordt het betimmerd, bezaagd en beschroefd. Op een zeker ogenblik werden wat ramen en één deur losgewrikt, waarna even paniek uitbrak toen bleek dat die er niet zomaar terug aan geraakten.

Ergens in het begin van de zomervakantie beloofde ik de kids om het huisje eens een oplapbeurt te geven. Ik kocht een aantal deftige flesjes plakkaatverf en wat dikkere penselen. Toen was het wachten op hèt geschikte ogenblik; Coco was immers de mening toegedaan dat dit schilderproject best in de tuin zou worden uitgevoerd bij droog & zonnig èn best ook zonder kleren aan.

Vorige zaterdag was het dan eindelijk D-day. Het plan werd uitgevoerd zoals uitgeschreven , en onze kunstenaars gingen aan het werk, in hun blootje (of toch ongeveer, cfr. Celest :-)




Na de schilderwerken werden de ramen en deur er weer ingestoken, en de 'casa' kon weer binnengesleept worden.


Klaar voor een tweede - ongetwijfeld even destructief - leven. :-)


Ons jongensmeisje

Onze dochter is een stoere chick. Zo'n typisch jongensmeisje, dat graag tussen de jongens vertoeft, elke dag in trainingsbroek en sportschoenen naar school zou gaan en het kleur 'roze' zoveel mogelijk uit haar leventje bant.

Coco treurt er dan ook niet om dat ze geen zussen heeft, en wèl twee broers.

Zo af en toe is dochter bereid om rokjes te dragen; vooral als er iets te vieren valt, dan vindt ze zelfs dat een rokje moèt.

Voor een zoveelste rimpelrokje mocht Cozette zelf het stofje kiezen. Uiteraard werden het de auto's.






En toen een tijdje later de zitting van de poppenbuggy het had begeven en ik het versleten exemplaar had uiteen getornd om het patroontje over te nemen, koos Coco opnieuw voor het autostofje.










Na twee uurtjes achter de naaimachien, was de nieuwe buggy een feit. Autostofje vooraan, blauw vichyruitje achteraan. Afwerken met een bollekesbiais, oorspronkelijke lusjes en linten recupereren, en klaar was het ding.

Wie het patroontje en de 'hoe-ineen-te-steken'-omschrijving wil, geef maar een gil. 't Is een zeer-goed-te-doen projectje, alleen even je gedachten houden bij de volgorde van het ineen steken.